مي دانم، آنگونه كه تو مي خواهي نيستيم. همديگر را مي رنجانيم، روزگار غريبي است.روزگار ما را به اين روز انداخته است. اما نه، ما روزگا را به اين روز انداخته‌ايم. همين است كه در پي تو مي گرديم. در پي تو نازنين، خسته از دلتنگي هاي زمانه، نامردمي هاي روزگار، نامردمي هاي خودمان! در جستجوي بهاري هستيم كه با آمدن تو نازنين، سبز شود. چه بهاري خواهد شد. گل ها و سبزه‌ها هم، رنگ و بوي دگري خواهند گرفت.
بار هجران سنگين شده است مولا جان! تاب تحمل آن دشوار گشته، مگذار اين صبر و شكيبايي عاشقانه، با حسرت آمدنت همراه شود. حسرت به آن خاطر كه تو بيايي و ما نباشيم.