نقطه آغاز تصمیم های بهتر، نقطه پایان تصمیم های بدتر است . برایان تریسی

.

 هرگاه بتوانیم از نیروی تخیل به همان اندازه استفاده کنیم که از نیروی بصری استفاده می کنیم هر کاری انجام پذیر است . کارلای

غریبه در حال عبور از جاده ای بی انتها بود و زیر لب با خود می گفت: جاده ی بیچاره تو هیچ وقت معنای عشق را نخواهی فهمید و جاده در دل خود گفت: لعنت به این عشق. سالهاست که با التماس زیر پای تو افتاده ام و برای برگشتنت جاده شدم ولی تو هرگز نفهمیدی

.

.

بوي يوسف ميدهد پيراهنت _ پير کنعانم براى ديدنت 

پروردگارا!! داده ات نعمت است و نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان! ... و من تورا

شاکرم همیشه و همه حال به داده و نداده و امتحانت... آنقدرم ده که

محتاج نباشم و امتحانی گیر که شرمنده نگردم!

.

.

از آجیل سفره ی عید چند پسته ی لال مانده است. آنها که لب گشودند خورده شدند.

آنها که لال مانده اند میشکنند. دندانساز راست میگفت: پسته لال ، سکوتش دندان

شکن است. ( حسین پناهی ) 

محرم آمد و ماه عزا شد
مه جانبازی خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگویید
دوباره شور عاشوار به پا شد
فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

.

.

باز محرم رسید، این من و گریه‎هایم
رفع عطش می‎کند، فرات اشک‎هایم
باز محرم رسید، دلم چه ماتمزده
کسی میان این دل، خیمه ماتم زده 

شب از ستاره پر شد من از هوای عاشقی نشد که از یادم بری حتی برا دقایقی

***********

توصميمي تر از آني كه دلم مي پنداشت ، دل تو با همه آينه ها نسبت داشت ، تو همان ساده دل سبز نجيبي كه خدا ، درميان دل پاكت صدف آينه كاشت. 

ما کار و دکان و پیشه را سوخته ایم

شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم

در عشق که او جان و دل و دیدۀ ماست

جان و دل و دیده هر سه را سوخته ایم . . .

.

.

اگر امشب هم از حوالی دلم گذشتی

آهسته رد شو

غم را با هزار بدبختی خوابانده ام . . . 

در جهان غصه کوتاهی دیوار مخور / حسرت کاخ رفیق و زر بسیار مخور

گردش چرخ نگردد به مراد دل کس / غم بی مهری آن مردم بی عار مخور . . .

.

آدم یک “بودن” است

و انسان یک “شدن” . . .

(دکتر شریعتی) 

من می بافم و تو می بافی ، من برای تو کلاه تا سرت را گرم کند ، تو برای من دروغ تا دلم را گرم کنی .

.

دیدگانت از همیشه شادتر / شهر قلبت زنده و آبادتر / غصه هایت دم دم ای مهربان / بر گذرگاه زمان بر بادتر

دلم دریاچه ی غم شد دوباره / قد آیینه ها خم شد دوباره

صدای سنج و دمام اومد از دور / بخون ای دل محرم شد دوباره . . .

.

 عالم ، همه خاک کربلا بایدمان

پیوسته به لب ، خدا خدا بایدمان

تا پاک شود ، زمین ز ابنای یزید

همواره حسین ، مقتدا بایدمان . . . 

بزرگی را گفتند زندگی چند بخش است؟
گفت:دو بخش
کودکی و پیری
گفتند پس جوانی را چه شد؟
گفت:با عشق ساخت
با بی وفایی سوخت
با جدایی مرد 

هان ای عقاب عشق از اوج قله های مه آلود دور دست پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من آنجا ببر مرا که شرابم نمی برد .

.

.

تنها يک سقوط است که جاذبه زمين مسئول آن نيست: فرو افتادن در عشق . 

يه زغال بر ميدارم و دورت ميکشم و مينويسم

اين بي معرفت دنياي منه !

.

عصري است غروب آسمان دلگير است ، افسوس براي دل سپردن دير است

هر بار بهانه اي گرفتيم و گذشت ، عيب از من و توست ، عشق بي تقسير است

حسی دارم ، اگـــــر بدانی بد نیست / شعری گفتم تو هم بخوانی بد نیست

الآن خیلی دلم بـرایت تنگ است / در هــر صورت خبر رســانی بد نیست . . .

 ###################################

ای دل، دل سودا زده، سامانم کـو؟ / ای کالبد تهی شده جـــــــانم کـو؟

امـــروز که از همیشه مشتاق ترم / ای خانه ی سوت و کور مهمانم کو؟ 

وقت رفتن است،همه وسائل را جمع کردم به جز صندلی تو...

شاید وقتی برمیگردی خسته باشی....

.

.

یه جایی باید دست آدمارو بکشی و نگهشون داری....

صورتشونو میون دستات محکم بگیری و بهشون بگی:

"ببین دوست دارم...."

 

از حساب و کتاب بازار عشق هیچگاه سر در نیاوردم

و هنوز نمی دانم چگونه می شود هربار که تو بی دلیل ترکم می کنی

من بدهکارت می شوم . . .

.

.

همیشه سکوتم به معنای پیروزی نیست ، گاهی سکوت میکنم تا بفهمی چه بی صدا باختی . . . 

فاش نکردن اسرار مردم دلیل کرامت و بلندی همت است. سقراط


توانایی حل مشکلات به نحو خوب و موثر موجب صرفه جویی بسیار در وقت می شود . برایان تریسی
 

کوچه کوچه دلم پر از غوغاست / هر طرف خیمه عزا برپاست،
قدسیان سوگوار و محزونند / همه هستى سیه پوش و عزاست
ماه خون و خروش و ماتم شد / ماه خون خدا محرم شد

.

.

باز محرم شدو دلها شکست / از غم زینب دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد / از عطش خاک کمرها شکست
آب در این تشنگی از خود گذشت / دجله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم و لیلا همه در خون شدند / این چه غمی بود که دنیا شکست

مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم

با خیال او ولی تنهای تنها میروم

در جوابم شاید او حتی نگوید کیستی

شاید او حتی بگوید لایق من نیستی

مینویسم من که عمری با خیالت زیستم

گاهی از من یاد کن ، حالا که دیگر نیستم . . .

.

هیچ خاری در سایه ی گل ، احساس خاری نمی کند

تقدیم به گل روزگار . . .

سبدی هست در اندیشه من / که پر از گل بدهم هدیه به تو
غافل از آنکه تو خود نابتری / یک جهان گل بخورد غبطه ی تو . . .
.
.

این روزها

شیر هم راضیه با دمش بازی کنن

ولی با دلش نه . . . 

چو قلب شب تاریک تنهایی هایمدوستت دارم

چو بامداد خوش دوستت دارم

به یاد تو و یادهایت شب نشستم بیدار

چه خواب باشم چه بیدار باشم دوستت دارم 

.

سرم درد میکند برای دردسر!
و تو میدانی آنقدردوستت دارم
که حتی اگر سرم به سنگ بخورد
یا سنگ به سرم !!
از این دوستت دارمدست بر نخواهم داشت

نيکي بايد كرد به خوب و بد:

 شخصي پيش امام حسين(ع) اظهار داشت: اگر نيکي به نااهل برسد، تباه ميشود، امام حسين(ع) فرمود: چنين نيست، بلکه نيکوکاري همچون رگبار است که بايد به نيک و بد برسد.

در فلسفه وفا چنین آمده است : دل وقف شکستن است بیهوده مرنج.



ღ♥ღ



آنکه ویران شده از یار ، مرا می فهمد/ آنکه تنها شده بسیار مرا می فهمد. 

تماشایی ترین تصویر دنیا می شوی گاهی

دلم می پاشد از هم بس که زیبا می شوی گاهی

حضور گاه گاهت بازی خورشید با ابر است

که پیدا می شوی گاهی و پنهان می شوی گاهی


- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -

آسمانم دلم برای تـو، آنقدر تنگ می شود

که آغـوشم

برایـــش کهکشان است !! 

کلاغها گرچه سیاهندو آوازشان خوش نیست، اما آنقدر باوفایند که شاخه های خشک درختان را در فصل سرد زمستان تنها نمی گذارند

.

.

شادی" پروانه ای است که هر چه تقلا کنی نمی توانی آن را شکارکنی، باید آرام باشی تا روی شانه ات بنشیند، شانه هایت پر از پروانه... 

پرسیدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟ آهی کشیدوگفت:که ماه محرم است

گفتم : که چیست محرم ؟ باناله گفت : ماه عزای اشرف اولادآدم است

.

عطری که از حوالی پرچم وزیده است / ما را به سمت مجلس آقا کشیده است
از صحن هر حسینیه تا صحن کربلا / صد کوچه بازکنید محرم رسیده است . . . 

اشکهایم که سرازیر میشوند……
دیری نمی پایدکه قندیل می بندد…
عجیب سرد است هوای نبودنت

مرا هیچ چیز عذاب نمی دهد، جز اینکه همیشه دانسته خطا کردم

ندانسته آلوده شدم، نشناخته وابسته شدم، و نخواسته رانده شدم

.

عمری خیال بستم یار آشناییت را / آخر به خاک بردم داغ جداییت را . . .

اگه قصر شاهی تو واسه من جائی نداره / کلبه خاکی قلبم قابل تورو نداره . . .

.

به خدا غنچه شادی بودم دست عشق آمد و از شاخه ام چید

شعله آه شدم صد افسوس ٬ که دلم باز به دلدار نرسید . . .
 

احتیاط کنید!!!

خاکی بودن آسفالت شدن را در پی دارد !

.

.

می‌گویند: مثل بچه آدم رفتار کن.

و من هنوز مانده ام که بین هابیل و قابیل کدام را انتخاب کنم…!
 

و حالا انتهای کوچه شعر
منم با انتظاری مبهم و زرد
ولی ایکاش جادوی نگاهت
غزل های مرا غارت نمی کرد
.

دیشب کلام نقره ی نازت عجیب بود
با من که آشنای تو بودم ، غریب بود
بود و میهمان و تو و ماه و آسمان
زیبا خیال می کنم او یک رقیب بود
.

تو را آن قدر در دل می سرایم
که دل یعنی ترا زیبا سرودن
فدای تو شقایق احساس
و رویای بی آغاز سرودن
.

چه می شد گر دل آشفته من
هر چشم تو عادت نمی کرد
و ای کاش از نخست آن چشمهایت
مرا آواره غربت نمی کرد
.

من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل
میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر
نمی دانم چرا شاید به رسم و عادت پروانگی مان باز
برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم